Ο τρόφιμος – Sebastian Fitzek

Για ακόμα μια φορά και μάλιστα τολμώ να πω πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά έμεινα στήλη άλατος με το ευφυΐα του συγγραφέα.

Η μία σελίδα διαδέχεται την άλλη. Αδημονείς να μάθεις την εξέλιξη. Φτάνεις λίγο μετά τα μέσα του βιβλίου και ξεκινάει κάτι σαν μια μικρή σεισμική δόνηση. Σε ξεβολεύει λιγάκι, αλλά όχι τόσο όσο να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Συνεχίζεις, με την αγωνία να σε διαπερνά. Συμπάσχεις με τους ήρωες. Οι ανατροπές συνεχόμενες. Οι σελίδες γυρίζουν τώρα πιο γρήγορα. Και τότε έρχεται ο κύριος σεισμός, να σε ταρακουνήσει συθέμελα. Παρά την ισχυρή σεισμική δόνηση, μένεις στη θέση σου και ολοκληρώνεις την ανάγνωση. Και τότε έρχεται η ηρεμία και η συνειδητοποίηση ότι αυτό που διάβασες ήταν δημιούργημα της φαντασίας ενός κοφτερού και ευφυέστατου μυαλού.